Ustawienie i oświetlenie martwej natury. Kontynuując temat, rozpoczęty w poprzednim artykule o martwej naturze, dowiedzieliśmy się tam, co warto w niej ustawić i skąd czerpać pomysły. Jak znajdować elementy modelu. W tym artykule zajmiemy się ustawieniem modelu i jego oświetleniem.
Martwa natura to jeden z najczęściej wykorzystywanych tematów w sztuce. Pojawia się już w starożytności, jednak pierwszą martwą naturę potraktowaną jako samodzielny temat namalował w 1504 Jacopo de' Barbari. Jako gatunek odrębny rozwinęła się w Holandii w XVII w. i zwojowała całą Europę Zachodnią. Dziś ten rodzaj kompozycji w malarstwie czy rysunku służy przede wszystkim nauce i ćwiczeniom dla adeptów szkół plastycznych i akademii na całym świecie.
Po wykonaniu wstępnego szkicu (opis w pierwszej części artykułu) przenieś kompozycję na duży format – użyj delikatnego konstrukcyjnego szkicu – tak aby zlokalizować (osadzić) obiekty w kompozycji na arkuszu. Od razu narysuj wszystkie elementy twojej kompozycji, łącznie z „uczciwym” szkicem tkaniny na której ustawiłeś swoją martwą naturę. Pamiętaj aby w dalszych etapach nie rysować pracy „po trochu” nakładaj wszystkie warstwy rysunkowe na całość kompozycji (warto przeczytać wcześniejszy artykuł
